ολκωτός

-ή, -ό

1. αυτός που έχει ολκό

2. αυτός που κινείται πάνω σε ολκό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ολκός, μέσω αμάρτυρου ρήματος *ολκόω. Η λ. μαρτυρείται από το 1870 στον Γρ. Χαντσερή].